Ik rijd sinds 1991 motor. Eerst op een klassieke Yamaha RD350, later op een Honda CX500c en sinds het najaar van 1995 op een Honda Magna V45 (VF700c).
De Magna is van 1985. Een zogenaamd custom-model met een (sportief) viercilinder-blok in V-opstelling, 4 carburateurs en 16 kleppen. Pas boven de 10.500 toeren komt de teller in het rood. De motor heeft 6 versnellingen en is goed voor plm. 80 pk en een topsnelheid van rond de 200 km/uur.
Deze motor heb ik gebruikt gekocht in 1995. Het is een van oorsprong Amerikaans model met een mijlenteller. De eerste 10 jaar in Florida of Californie werden er slechts zo'n 1500 km per jaar op gereden. Toen ik 'm kocht stond de teller nog op goed 9000 mijl... Ondanks zijn leeftijd ziet hij er dus nog uit als nieuw!

Om 09.00 uur vertrokken, door Femma nagezwaaid. Ik draai de N50 op richting Apeldoorn. Via Arnhem en Nijmegen gaat het met een gangetje van 130 km/uur richting Venlo.
De eerste tankstop na 125 km, P-plaats "Lokkant", zo'n 30 km voor Venlo.

Bij Boxmeer verlaat ik de snelweg om via de 'midden-Peel'-route naar Kessel te rijden. Vanaf Kessel via de oude 'Napoleon'-route richting A2 naar Maastricht. Het is druk op de weg en ik sta regelmatig stil voor een stoplicht.
Het is bij een van deze stoplichten dat er opeens een stel op de motor naast me komen staan. Ze zijn ook op weg naar de eclips en de bestuurder vraagt of zijn bagage er een beetje netjes op zit, het bagagerekje heeft hij er provisorisch op gezet. Ik beaam dat het er wel solide uitziet en het licht gaat weer op groen. Bij het volgende stoplicht(en) raken we weer aan de praat. Ze heten Jan en Wilma en komen uit Herveld.
Even later draaien we de A2 naar Maastricht op. Het is er goed druk en Jan en Wilma verdwijnen uit het zicht op hun snelle motor.

Wanneer ik vlak voor Maastricht een benzinestation binnenrijd kom ik Jan en Wilma weer tegen, aan een bakje koffie. Jan haalt koffie voor me. We besluiten samen verder te rijden, richting Bouillon.

Een pauze op een parkeerplaats aan de Belgische snelweg door de Ardennne. Links Wilma van Kalkeren, in het midden Jan Wiggelman. Rechts nog een nederlander op de motor.
Op de voorgrond de Aprillia RV Mille, een 1000cc tweecylinder, 128 pk. Topsnelheid rond de 270 km/uur. De snelste 'normale' tweecylinder motorfiets ooit gemaakt, geloof ik.

Rond 16.00 uur hebben we de tentjes staan in Bouillon en ziet alles er nog zonnig uit. Slechts een kwartiertje later breekt er een stevige onweersbui los, waarna het deze dinsdag ook niet meer echt droog zou worden. Met zijn drieën wandelen we naar het stadje om te eten. Bouillon blijkt een enorme keus te hebben aan restaurantjes en café's.
Tegen 23.00 uur kruip ik in de (natte) tent. Het is helder dus het zal wel droog blijven vannacht...

De volgende ochtend rijden we al vroeg Frankrijk binnen en na een kilometer of 40 in het zadel komen we aan in Dun sur Meuse, aan de Maas dus. We zitten hier midden in het 100%-gebied, dus hier zal het gebeuren!
Omdat het nog (veel te) vroeg is, zoeken we eerst een koffietentje.

Jan kijkt vast even op het terras of er al wat te zien is, wat 'm wel wat fronsende blikken van de waard oplevert...
Rond 11.00 uur wordt het tijd om een plekje te zoeken alwaar we het fenomeen gaan aanschouwen! We besluiten om hiervoor Dun s/M te verlaten en een stukje buiten het stadje te gaan kijken.

We vinden een rustige plek langs de weg, tegenover een camping, waar al een rijtje nederlandse 'eclips-dagjesmensen' zijn neergestreken. Ik bel nog even met Femma. In Nederland blijkt het net zo bewolkt als hier...

Jan en ik wandelen wat rond en treffen de familie Son, echte hobbyisten. Vader Andries, door zoon Karel betiteld als "de enige echte eclipsjager", met de nodige zelfbouwspullen om de eclips te zien (ruim dertig keer vergroot) en te fotograferen.
Dat fotograferen heb ik ook een paar keer geprobeerd.

Links ruim vóór de eclips, de maan schuift al duidelijk van rechts voor de zon. Rechts vlak na de eclips, de maan is er al een beetje voor langs, rechts wordt de zon weer zichtbaar.
Op het moment zelf was het zwaarbewolkt, maar het werd bij ons écht donker en dat was een bijzondere ervaring!

Wilma en ik, turend door onze brilletjes...

Nadat we samen nog een stokbroodje met franse kaas hadden soldaat gemaakt was het afscheid daar: Jan en Wilma terug naar huis, ik ga door naar het zuiden. We zwaaien elkaar uit (kan dat?) en spreken af te emailen en (digitaal) foto's uit te wisselen.

In Verdun gooi ik het tankje weer vol en bel met Eef en Geertje, zwager en schoonzus, die met hun kampeerauto onderweg zijn van Zuid-Frankrijk naar boven. We spreken af in de Vogezen, een camping bij Gerardmer.

Einde...