| Bericht | week 1 | week 2 | week 3 | week 4 | week 5 | week 6 |
Maandag 30 april 2019
Vannacht heeft het flink geregend, en het miezert nog wat. We nemen hier wat water in, en gaan op weg. Sancerre in de regen is niks aan, we gaan verder naar Bourges. We gaan al weer inkopen doen voor 2 dagen want morgen, 1 mei is in Frankrijk een feestdag en dan is alles gesloten. Via een stukje snelweg doen we verder binnenwegen tot aan Guéret. Hier zoeken we een camping met onze Acsi kortingkaart. Het wordt Camping Courtille.
Dinsdag 1 mei 2019
We hebben de kachel aan, buiten is het rond het vriespunt. We gaan binnendoor richting Dordogne. Onderweg zoeken we een geocache en bekijken een middeleeuws kerkje. En we bezoeken Sarlat, en heel bekend plaatsje met een middeleeuws centrum en veel toeristen.
Na Sarlat rijden we nog wat verder tot het tijd wordt om een plekje te zoeken. We overnachten in Montfort aan de Dordogne waar we de volgende morgen nog wat rondkijken.
Woensdag 2 mei 2018
We doen nog een wandeling door het dorpje en zien bovenop een rots een groot kasteel. We vinden uit dat dit kasteel nog steeds wordt bewoond door: een oliesjeik! Het Château de Montfort is een middeleeuws kasteel gebouwd op een rots aan de Dordogne in de Périgord Noir, nu een toeristisch gebied. Het kasteel is verscheidene malen verwoest en weer opgebouwd. De huidige gebouwen dateren van de 14e en 16e eeuw en werden in de 19e eeuw gerestaureerd. De Franse schrijver Jean Galmot kocht het kasteel in 1919. Later werd het kasteel verkocht aan een sjeik uit Saoedi-Arabië, tot onvrede van de lokale bevolking omdat deze niemand in zijn kasteel toelaat.
Na het bekijken van het dorpje gaan we verder. We volgend de Dordogne stroomafwaarts. Door het zoeken naar een geocache passeren we een oud sluizencomplex dat niet meer onderhouden wordt. Les Écluses de Tuilieres in het Canal de Lalinde niet ver van het plaatsje Tuilieres. Vlak bij het sluizencomplex bevinden zich ook een waterkracht centrale en een vistrap.
Het Kanaal van Lalinde is een vijftien kilometer lang afleidingskanaal van de Dordogne, aangelegd om een aantal voor de scheepvaart gevaarlijke stroomversnellingen te omzeilen.Vanaf de meander bij Trémolat tot Bergerac, werd de scheepvaart op de Dordogne moeilijk door de beruchte stroomversnellingen van Grand Thoret (tussen La Guillou et Lalinde), Gratusse (stroomafwaarts van Lalinde) en Gratussou. Daarom werd in 1837 beslist om parallel aan de rivier een afleidingskanaal te bouwen. De werken werden opgestart in 1838 en het kanaal werd opengesteld voor de scheepvaart in 1843. Het kanaal loopt van Mauzac tot Tuilières (gemeente Mouleydier) en telt drie enkelvoudige sluizen (Mauzac, Lalinde en Borie-Basse) en aan het eind twee drievoudige sluizen. Een aantal van de opmerkelijkste bouwwerken op het kanaal zijn opgenomen op de lijst van beschermde monumenten.
Omdat we morgen op bezoek willen bij Ilja Gort zoeken we een camperplaats daar vlak bij. Aloys heeft gemaild met zijn zoon Klaas en het chateau bezoeken kan en dan krijg je een rondleiding. Nou dat lijkt ons wel wat.
Donderdag 3 mei 2018
Vandaag gaan we naar het Chateau van Ilja Gort. We hebben van tevoren gereserveerd en tegen 11 uur worden we samen met nog meer Nederlanders hartelijk ontvangen door zoon Klaas Gort en zijn vriendin Marianne. Marianne werkt nog als docente aan een ROC in Amsterdam maar is in de vakanties ook op het chateau. Marianne neemt ons mee naar een punt waar we kunnen uitkijken over de wijngaard en een goed zicht hebben op (een deel van) het kasteel en legt wat dingen uit. Daarna gaan we naar binnen. We bekijken eerst de oude productiehal waar je een indruk krijgt van hoe het vroeger ging en daarna naar de nieuwe hal met roestvrij stalen tanks en wijnvaten. Vervolgens komen we terecht in de oude keuken, met een grote schouw en lange tafels en banken. Het doet heel erg Frans en ook wat middeleeuws aan, heel sfeervol. We hebben een soort entree betaald, waarvoor we in totaal 6 wijnen mogen proeven en Marianne zet wat brood en kaas op tafel. De overige gasten zijn ook allemaal Nederlanders, en we raken tijdens het proeven met deze en gene in gesprek.
Na een aantal glazen komt Ilja zelf binnen wandelen, met zijn vrouw. Het blijkt een vriendelijke man, die even komt kijken of wij het wel naar onze zin hebben en een praatje maken. Ik vraag hem of ik een foto mag maken en dat vindt hij best, hij wil er wel samen met mij op. Ik trek Aloys er bij, zijn vrouw komt er ook bij, en het wordt een heel leuk plaatje!!! Franse wijn, Franse kaas en brood, wij vermaken ons hier prima. Tegen half twee staan we weer buiten, maar voor we vertrekken kopen we in het winkeltje een paar flessen voor de thuisblijvers. Zo kunnen ze een klein beetje meegenieten.
Daarna besluiten we naar Bordeaux te gaan voor een bezoek aan de toeristeninformatie. Dat blijkt een slecht plan, het is erg druk in de stad en we komen in de file. We rijden door naar Saint-Émilion waar we overnachten bij een wijnboer die meedoet met France Passion. Hij heeft zijn eigen Chateau: Arnaud de Jacquemeau. We kopen bij hem een fles voor bij het eten en een paar voor thuis, helemaal niet zo duur. En een BIB, Bag-in-Box. Achteraf thuis valt de BIB ons wat tegen, in tegenstelling tot de wijn in flessen die heerlijk is. Een echte aanrader wat mij betreft. Chateau Arnaud de Jacquemeau.
Vrijdag 4 mei 2018
We laten de camper bij het chateau staan en gaan lopend naar het 2 km verderop gelegen stadje Saint Émilion. Een mooie wandeling, deels door de wijngaarden. Unesco werelderfgoed, een bijzonder plaatsje, cirkelvormig met een diepte in het midden. We drinken een espressootje op een terras. Wanneer we het plaatsje een beetje gezien hebben gaan we terug naar de camper; we willen ook nog een kijkje nemen in het wereldberoemde wijndorp Pomerol. Pomerol logt 5km verderop en het blijkt een dorp van niets, vol met chateaux. Bij het ‘maison de vin’ kopen we een paar flessen Pomerol voor thuis. Die moeten thuis nog wel een paar jaar liggen…
We overnachten op camperplaats in La Réole. Een aardige camperplaats met riant uitzicht. Hier blijven we vandaag. Morgen verder richting Pyreneeën.
Zaterdag 5 mei 2018
We zijn laat op. We gaan ontbijten en de zaterdagkrant ophalen via internet en lekker lezen. Na ons vertrek, onderweg, gaan we even bij een grote supermarkt aan om eten e.d. in te kopen voor het weekend. Ook spullen voor een barbecue, wie weet lukt dat morgen op een camping. We gaan binnendoor langs de Garonne, tot Agen. Van daaruit via de Gers richting Auch naar de Pyreneeën.
Door Hans en Sini worden we op het spoor gezet van een versterkte wijn, die o.a. gemaakt wordt door een Floc en Armagnac-boer in de Gers, Domaine de Bilé. Ze zitten net buiten het dorpje Bassoues d’Armagnac. Het blijkt ook nog een France Passion-lid te zijn! Daar gaan we overnachten… (en we kopen wat Armagnac en wijn, de Armagnac is om kado te geven.
De Floc de Gascogne is een typisch streekgebonden aperitief. Het is een versterkte wijn afkomstig uit het wijnbouwgebied Côtes de Gascogne, gelegen in het zuidwesten van Frankrijk. Het mengsel ontstond in de 16e eeuw. Het wordt samengesteld voor 1/3 uit Armagnac en voor 2/3 uit vers druivensap afkomstig uit de wijnstreek Côtes de Gascogne. Het bestaat in een rosé en witte versie en heeft een alcoholpercentage tussen 16 en 18 % Vol. Sinds 1990 mag de Floc de Gascogne zich een Appellation d’Origine Contrôlée noemen. Het wordt gebruikt als aperitief en soms bij het dessert. Men drinkt het koel, gekoeld echter nooit met ijs. (Wikipedia)
Zondag 6 mei 2018
Ons doel voor vandaag is een camping aan de voet van de Pyreneeën, minder dan 100km verderop. We hebben een ACSI-camping uitgezocht in Montréjeau. Maar eerst gaan we nog even kijken in het dorpje Bassoues waar we gisteravond langsheen reden.
Een open markthal, 16e eeuw, midden op straat. Niet alleen heeft het dorpje een 43m hoge Donjon (vierkante toren) uit de 13e eeuw, het dorp heeft een 16e eeuwse open markthal zoals we nog nooit eerder hebben gezien. Een grote houten constructie middenin de dorpsstraat, op het hoogste punt. De dorpsstraat loopt dwars door de prachtige, 16e eeuwse markthal. Het ding staat IN de dorpsstraat, de auto’s (wij dus ook ? ) rijden er gewoon doorheen!
Na de koffie blijkt er ook een hele oude, eenvoudige maar grote kerk te zijn, die ook de moeite van een bezichtiging waard is. Het is al 11 uur geweest als we het dorp achter ons laten.
Na een mooie rit komen we tegen 13.00 uur aan op camping Midi Pyrénées in Montréjeau. We melden ons aan voor twee dagen en krijgen een leuk plekje met uitzicht op de Pyreneeën. Luifeltje uit, tafel en stoelen buiten en we gaan grillen met vlees en groente.
Lees verder bij week 3