| Bericht | week 1 | week 2 | week 3 | week 4 | week 5 | week 6 |
Maandag 7 mei 2018
We blijven hier een dagje, op de camping bij het zwembad
Dinsdag 8 mei 2018
We rijden via Spanje naar Andorra, waar we overnachten. Een beetje een rare plek, maar het kan wel. Onderweg zien we dat het water in de rivier behoorlijk hoog staat, het gaat hard. En bovenop de pas ligt nog volop sneeuw. We overnachten in het plaatsje San Julià de Lorià.
Woensdag 9 mei 2018
De volgende morgen wandelen we door het plaatsje en vinden een geocache. We drinken een espresso op een terrasje, en na vertrek gaan we goedkoop tanken. We nemen de weg richting Foix en slaan onderweg af naar het kasteel Montségur. Rond 1200 gebouwd door de Katharen op de ruïnes van een nóg ouder kasteel. Halverwege de 13e eeuw verwoest, zodat je nu nog de ruïnes kunt bezichtigen van het kasteel dat daarna op die plek werd gebouwd. Een bijzondere plek. Daarna vervolgen we onze route langs de D117 richting Perpignan, de bestemming is een wijnboer in Maury. Om goed 5 uur rijden we het erf van de wijnboer op. Niemand thuis, we zoeken een mooi plekje en halen onze grill te voorschijn. We gaan grillen, lekker! Later verschijnen er nog andere mensen met een camper en na het eten gaan we met zijn allen bij de wijnboer even proeven.
Onderweg komen we langs een bijzondere plek, de Fontaine de Fontestorbes, net buiten Belesta aan de rivier de L’Hers. Het is een opening in een rots waaruit op bepaalde tijden water stroomt. Eigenlijk is het een bron die af en toe stroomt en dan een waterval veroorzaakt. Het moet een heel apart spektakel zijn, helaas hebben wij het niet gezien omdat het water nu te hoog stond. De werking komt doordat er een buffer in de rotsen wordt gevuld met water en deze stroomt door hevelwerking in een keer leeg. Dat zou je kunnen vergelijken met een wc die doorspoelt. Het reservoir wordt gevoed door regenwater. De frequentie van het uitstromen is afhankelijk van natuurinvloeden. In de nattere perioden van het jaar zoals nu kan de bron constant stromen dus dan is het fenomeen niet waar te nemen. Jammer, ik had het wel leuk gevonden. Misschien een andere keer?
Donderdag 10 mei 2018
We gaan ’s morgens eerst een eindje wandelen door de wijngaarden naar de kapel, zoeken en vinden daar een geocache en drinken koffie op een terrasje. Dan wandelen we terug naar de auto, het loopt al tegen 12 uur. We gaan op zoek naar een grote supermarkt én de Middellandse Zee. Het is prachtig weer, maar staat enorm veel wind. We gaan wel even kijken aan de zee. We rijden verder en volgen de kustlijn en dat is wel aardig.
Later die middag bekijken we de mogelijkheden om te overnachten op een camperplaats of bij een wijnboeren (France Passion). De keuze valt op een wijnboer bij een kasteelruïne. De ruïne van het Chateau du Lac bij Sigean. Bij aankomst blijkt er niemand thuis, dus we zoeken zelf een plekje. Rond 19.00 uur is de eigenaar terug en gaan we wijnproeven. Buiten ons zijn er nog 2 campers bijgekomen, dus we proeven met een groepje.
Vrijdag 11 mei 2018
We staan op tijd op en tegen tienen verlaten we de wijnboer met de kasteelruïne. We gaan verder langs de Middellandse zeekust. We bezoeken Gruissan-Plage en Narbonne-Plage, populaire zomerbestemmingen. We rijden zoveel mogelijk langs zee, dat lijkt ons leuk maar dat is het niet, in de praktijk. Het is er erg druk, file-rijden en stilstaan. Vrijwel alle parkeerplaatsen hebben een balk van 2 meter of iets meer. Ideaal voor VW-busjes met hefdak, maar niet voor ons. De parkeerplaatsen aan zee waar je wél met een camper op kunt, staan dus begin mei (of in de mei-vakantie) al vol. Soms zelfs met de luifel uit en een complete set terrasmeubelen buiten – die gebruiken dus 2 plaatsen! Wij vinden een plekje op een parkeerstrook langs het strand. Vrij uniek, want je staat hier gratis én aan het strand. Wij maken er een kop koffie. Waarschijnlijk hebben we een verbodsbord over het hoofd gezien want er staat verder niet één camper…Via Montpellier verlaten we de kust: we gaan de Cevennen in. Richting de beroemde brug van Millau. Dat halen we vandaag niet meer, rond 17.00 uur parkeren we de auto op een camperplaatsje aan de D999. Net voorbij Le Vigan, in het dorpje Arre.
Zaterdag 12 mei 2018
Een ochtend met laaghangende bewolking, maar de zon breekt er al snel door. In dit dorp zijn 3 geocaches op loopafstand, die willen we alle drie maar gaan doen. Een ervan ligt bij een spoortunnel, 500m verderop. Vanaf de camperplaats, naast het oude station, loop je er in een rechte lijn naar toe. Wél naar de andere kant van de rivier, over de meer dan 100 jaar oude metalen spoorbrug. Voor cache nummer 2 en 3 moeten we het dorp in. Langs het oude gemeentehuis, de Mairie, met links de basisschool voor meisjes, rechts voor jongens. Riant voor een gemeente met slechts zo’n 280 inwoners! De tweede geocache, bij de fontein, ook snel gevonden. Via middeleeuws aandoende smalle straatjes en steegjes komen we bij de brug. Aan de ander kant van de rivier ligt het oudste deel van het dorp. Een wirwar van straatjes waar ook nog een enkele auto door rijdt. Maximaal 2m breed, maar soms ook maximaal 1,70m breed! Smal dus eigenlijk. We vinden de derde cache achter het oude dorp bij een mooie bron, zo gemaakt in 1880. Het water gutst er overvloedig uit de helling, van meerdere kanten. Rond 12 uur verlaten we de camperplaats, we gaan verder. Een mooie route, door de Cevennen, richting Millau. Voor Millau gaan we aan de zuidkant de snelweg op; we willen over de beroemde brug van Millau! Aan de ander kant van de brug nemen we een kijkje bij het bezoekerscentrum. Het is bewolkt en er komt regen. En het wordt kouder, de komende dagen. Geen 26 graden, zoals thuis, maar slechts 9 graden! Truien en jassen niet voor niets meegenomen. We besluiten dat het tijd is voor een camping, we vinden er eentje in Boyne, Camping le Pont, aan het begin van de beroemde Gorges du Tarn.
Zondag 13 mei 2018
Het heeft de hele nacht door geregend. En, zoals verwacht, is de temperatuur flink gezakt. Buiten is het slechts 8 graden, binnen snort de kachel. De douche is heerlijk, we vullen water en lozen het toilet. En we gaan vertrekken, in de regen een beetje op de camping hangen lokt ons niet aan. Een mini-dorpje, met een kasteelruïne erboven. We rijden de Gorges du Tarn in, een toeristische route. Op zo’n regenachtige dag in mei blijkt daar dan bijna geen verkeer te zijn, fijn! Een prachtige rit, door smalle rotskloven en langs oude dorpjes. De route leidt naar het dorpje Florac. Vanaf daar nemen we de Corniche des Cevennes, een mooie route over de hogere punten van het gebergte. De weg klimt geleidelijk naar 1000 meter. Onderweg gaat de regen over in natte sneeuw en ziet het er hier en daar wat wittig uit. Aanvankelijk lachen we daar nog om, maar het wordt steeds witter en we rijden op de onze zomerbanden, niet zo fijn. Ook komen we vrijwel geen ander verkeer meer tegen. Op de vlakkere delen waait de sneeuw over de weg en blijft liggen. Natte sneeuwblubber wordt drogere sneeuw en vormt hier en daar een laagje van bijna 10 cm op het asfalt. We rijden niet harder dan 30km/uur met nog 40 km te gaan. Dat vinden we geen goed plan en besluiten om te keren. We gaan terug, de berg weer af. Nu hebben we opeens een vreemd geluid, ook dat nog. Op het dak, de antennes? We stoppen en Aloys kijkt uit de dakramen. Alles ok. Weer verder, echter het geluid wordt erger. Onder de auto? De buitenste laag blik van de demper heeft losgelaten…Weer stoppen, Aloys kijkt onder de auto en ziet een blikken plaat die over de grond sleept. Het blijkt een deel van de grote einddemper van de uitlaat. Blijkbaar bestaat die uit meerdere laagjes en een laagje blik is losgekomen en sleept over de grond. Terug in Florac rijden we naar de camperplaats daar. In de stromende regen kijkt Aloys onder de auto. Er valt zo niets aan te doen, het is ook niet even vast te zetten. Het losse stuk eraf knippen, dat lijkt hem het beste. En thuis een nieuwe demper eronder. We blijven hier vandaag en gaan morgen naar een garagebedrijfje in het dorp. Het is 14.00 uur en het regent, we gaan maar wat lezen…Wanneer het even droog is gaan we toch nog een eindje wandelen naar een geocache die we vervolgens niet vinden. Jammer maar we vermaken ons toch wel.
