We zijn op vrijdagavond vertrokken, rond 19.15 uur. Femma moest vandaag nog werken, en had om 16.00 uur 's middags nog een afspraak met een patiënt. Daarna eten en opruimen, de laatste dingen inpakken, alles controleren en de verse sneeuw van de auto scheppen/vegen...

De buren waren het erover eens dat het gekkenwerk was om nu te gaan, alle verkeer zat vast, radio- en TV meldden chaos op de wegen, maar wij gaan. Het hotel is gereserveerd en we kunnen er ook 's nachts inchecken. En zo hopen we de zaterdag-uittocht uit Nederland én eventuele files in het Ruhrgebied te mijden.

We draaien de N50 op, waar het verkeer met een gangetje van 40-60 km/uur door de natte sneeuw baggert. Maar wie schetst onze verbazing: vanaf de kruising met de A28, waar de weg 4-baans wordt, is het schoon! Echt schoon, dus gewoon 100-120 km/uur. Schoon en rustig, geen enkele file. En dat zou zo blijven tot Mannheim, waar we na twee koffiestops om 00.30 uur aankomen.

Net als vorig jaar (en twee jaar geleden) hebben we een overnachting geboekt in Mannheim, zo'n 460km vanaf Kampen, in een voordelig Formule 1 hotel.
Omdat er na half elf 's avonds geen receptie meer is, kun je via de computer met je creditcard inchecken (foto). Daarna krijg je een strookje met je kamernummer en een code waarmee je de deur(en) kunt openen.

Zaterdag 18 december

Om 07.30 uur waren we beiden wakker en zijn we opgestaan. Even douchen, en rond kwart over acht zitten we aan het ontbijt. Heerlijke broodjes, koffie en jus d'orange, we laten het ons smaken.
Om 09.15 uur rijden we nog even langs de nabij gelegen hoofdvestiging van Conrad, een elektronica-gigant, maar die gaat pas om 10.00 uur open. Dan maar op weg...

De reis verloopt spoedig en zonder files. Het heeft stevig gevroren, er is vannacht een beetje sneeuw gevallen maar de snelwegen zijn alweer schoon en droog. Spoedig zijn we bij Karlsruhe, waar we linksaf gaan richting Stuttgart.

De weg voert vanuit het Rijndal omhoog, door de uitlopers van het Zwarte Woud. Een mooie route, deels 6-baans. Maar dan plotsklaps slingert de snelweg, slechts 4-baans en zonder vluchtstroken, door een dal en bijna dwars door enkele dorpen. De snelheid moet dan terug naar 80 km/uur.
Volgens mij zijn dit nog de échte stukken Autobahn, het tracé van voor de oorlog! Onderweg zien we aan de bouwactiviteiten dat deze laatste slingers er over enkele jaren ook niet meer zullen zijn...

Rond halftwee rijden we Oberstdorf binnen, waar we eerst de tank weer volgooien bij de V-Markt (spreek uit: Vauwmarkt). We doen meteen wat boodschappen, want we worden toch pas tussen 14.00 en 15.00 uur verwacht.

Om halfdrie zijn we bij het appartement, dan begint het echte werk: alle bagage, inclusief mijn zendapparatuur, kerstversiering, de nodige elektronica en 3 laptops moet naar boven. Femma begint spullen uit te pakken, ik rol stroomkabels uit en hang de kerstlichtjes op.
Ook de campingtafel, om mijn zendapparatuur op te stellen, sleep ik naar boven en als we om 18.30 uur aan de spaghetti zitten, is vrijwel alles klaar en op zijn plaats!

Na het eten wassen we af en rommelen nog wat rond. Na twee nachten van slechts 6 uur slaap zijn we ook wel moe, dus voor negen uur liggen we er al in! Even 12 uur slapen, beetje inhalen!

Lees verder op de volgende dagen...