Week 3

Sommige foto's zijn aanklikbaar voor een groter formaat!

Maandag 23 juli 2007
We moeten een uur van te voren bij de boot zijn, hebben dus nog wel wat tijd over. Vanuit Reine kan je Hamnoy zien liggen, bijzonder mooi uitkijkje. We rijden een klein eindje terug en gaan Hamnoy bekijken. Van daaruit kan je Reine zien liggen, volgens sommige Noren het mooiste dorpje van Noorwegen, oftewel: een plaatje! Aloys knipt er vrolijk op los met zijn nieuwe camera en nog nieuwere extra lens, en heeft het dus zwaar met het selecteren en weggooien (au au) van te veel gemaakte foto's.

In Sorvagen hebben we nog een uurtje over om het Noors Telemuseum te gaan bekijken. Er is er ook een in Lodingen maar die hebben we gemist omdat die gesloten was. Het museum geeft een overzicht van de ontwikkeling van de bedrade telegraaf, daarna draadloze telegrafie, de telefoon, radiotelefonie en daarna internet. Veel (familie)foto's, terwijl wij als radiozendamateurs eigenlijk toch meer belangstelling hebben voor de techniek. Maar wel leuk, Aloys koopt er een T-shirt als aandenken en we kopen een klein zelfbouw morse-apparaatje.

Dan gaan we richting de boot, en prijzen ons gelukkig dat we gereserveerd hebben. We mogen (bijna) vooraan gaan staan en rijden als een van de eersten de boot op. De lucht is intussen strakblauw en we vinden een heerlijk plekje aan dek in de zon en uit de wind.
We passeren een bult die Mosken heet, en de eilanden Vaeroy en Rost. Tussen het eiland Vaeroy en Mosken bevindt zich de sterkste Maalstroom ter wereld. Ik herinner me dit uit een van de boeken van Jules Verne, "20.000 mijlen onder zee". Ik heb het als kind gelezen en dat maakte toen erg veel indruk op me. Jammer dat er nu niets van te zien of te merken is. Hier ter plaatse schijnen ze zich er niet zo druk over te maken.
Tegen half zes staan we aan de overkant. We rijden even via de Toeristen-informatie in Bodo en een 'Second-hand' shop die helaas gesloten is. Dan gaat het richting Saltstraumen, ook heel bekend. Vandaag moet rond half zeven de stroming het sterkst zijn, en het is nu bijna half zeven. Dan maar 20 km doorrijden. Het is best wel mooi, maar misschien raken we al een beetje verzadigd van alle mooie vergezichten?
Op de parkeerplaats onder de brug mocht je vroeger blijven staan om te overnachten. Dat mag nu ook nog wel, maar kost dan NOK 150 (ca € 18). Voor een dergelijk bedrag willen we meer service, dus dat doen we niet.
We rijden door en vinden onderweg een kleine jachthaven waar we spaghetti gaan maken. Omdat vermoedelijk 's nachts de slagboom dicht gaat en we dan niet zeker weten of we morgen op tijd weg kunnen, besluiten we na het eten even verder te rijden. Een wijs besluit, na ca 5 kilometer vinden we een veel mooiere plek aan een groot meer! Er staat al een VW-busje uit Zwitserland, maar er is nog plek genoeg voor ons. Zij zitten een eind verderop achter wat bomen en struiken. Ze gaan een vuurtje maken, wij hebben ook nog hout over, dus je snapt het al. We hebben nog tot heel laat (01.00 uur!) buiten gezeten.

Dinsdag 24 juli 2007
Laat naar bed, dus laat opgestaan. We pakken de boel snel in en vertrekken, misschien halen we de boot van 11.30 uur. De volgende gaat namelijk pas om 13.30 uur. Onderweg wordt al snel duidelijk dat we de boot toch niet halen, dus besluiten we maar even pauze te houden.
Op de foto rechts ben ik bezig met het weblog.
Uiteindelijk nemen we de boot van half twee en varen in ca. 10 min. naar de overkant (Foroy - Agskardet). Dan een stuk rijden, en op een volgende boot van Jektvik naar Kilboghamn. Dat is langer varen, ongeveer 60 min. Daar komen we tegen het eind van de middag af. We rijden dan nog door naar de volgende haven, Nesna, en besluiten daar een camping te zoeken. Er moet het een en ander verschoond worden waaronder het beddengoed. Misschien hebben ze er wel een wasmachine.
De camping valt tegen. Het kost maar liefst NOK 200 (ca. € 24) zonder stroom en dan moet je de douche ook nog apart betalen. Daarnaast is het rommelig, smoezelig en een wasmachine is in geen velden of wegen te zien. Maar we hebben weinig keus dus voor een nachtje moet het maar.

Woensdag 25 juli 2007
Als we de hele kustweg willen doen moeten we in totaal nog met 5 boten. Maar we kunnen ook na de vierde boot via de RV17 de kust verlaten, en zo gaan we het doen. Omdat we toch een beetje willen opschieten besluiten we vandaag zo ver mogelijk te komen, dat betekent dus op tijd vertrekken.

1. Eerst gaan we met de boot van Nesna naar Levang, dat duurt 25 min.
2. Dan rijden we weer een stuk en stellen ons op voor de boot van 13.30 uur van Tjotta naar Forvik, vaartijd 60 minuten. Er staan al de nodige auto's, dus het is maar de vraag of we wel meekunnen of dat we moeten wachten op de volgende. Je gelooft het niet, maar het wordt nog spannend ook, en... wij zijn te groot! Nou vraag ik je, een campertje van amper 5.50m lang, 2.00m breed en met 2.60m niet bijzonder hoog. Groter dan een VW-busje, maar gróót? De personenauto achter ons mag voor ons in de plaats. Aloys is er stil van.
Wachtend op de volgende boot van 15.15 uur wandel ik even door het supermarktje en we maken koffie. Na anderhalf uur wachten mogen we als troost als eerste erop en staan we vooraan (foto rechts).
3. Aan de andere kant gaat het weer verder. Maar eens zien hoe laat we met de volgende boot van Andalsvag naar Horn (vaartijd 20 minuten) mee kunnen, of hoe lang we daar moeten wachten. Dan echter blijken onze kansen gekeerd: de boot die al weg had moeten zijn ligt er nog en wij passen er ook nog op. Dus gaan we eerder mee dan gedacht. Soms zit het tegen, soms zit het mee, za'kmaarzegge.
4. Na aankomst besluiten we nog een boot te nemen, die van Vennesund naar Holm (vaartijd 20 minuten). Dus we we rijden nog een stuk en komen langs Bronnoysund. Dat is een behoorlijke plaats met een paar grote supermarkten waaronder Spar en Rema. Bij Statoil gaan we tanken, daar is tevens 'sani', kunnen we ons toilet legen. We zijn klaar en gaan verder.
Staande in de rij voor de boot van 20.00 uur snijd ik de paprika en uien, Aloys bakt het gehakt en kookt de spaghetti. Wanneer we de boot op mogen draaien we het gas uit en aan de overkant vinden na ca. 10 km rijden een klein eenvoudig campinkje in Naeroy. Er staat welgeteld 1 camper, en wat dacht je: het zijn ook 'ollanders'. Ze zitten al binnen (dat snappen we later wel, er zitten muggen en neefjes, hele kleine zwarte 'onweersvliegjes' zoals we ze in Nederland ook wel noemen). Het is een mooi plekje, we staan in het bos met uitzicht op een fjord.

Donderdag 26 juli 2007
We zijn op tijd weg en rijden in de richting van de doorgaande route, de E6 langs Grong. Daar moet een waterval zijn, de Fikumfossen met de langste vistrap van Europa, 291 meter.
De waterval is een klein stroompje geworden vanwege de waterkrachtcentrale, nog net genoeg om de zalmen te wijzen waar ze omhoog moeten. De vistrap is door de rotsen heen gemaakt, wel een kunststuk hoor. Het laatste stuk gaat er buiten langs, via een soort aquarium waarin we er een paar hebben gezien, hier worden ze ook geteld. Het is nu niet het seizoen, maar in het voorjaar komen de volwassen zalmen uit de Atlantische Oceaan om in de rivier de Namsen hun eitjes (kuit) af te zetten. Er is ook een restaurant bij, desgewenst kan je een combi-kaartje kopen voor zowel entree als een zalmhapje in het restaurant. Wij waren wat vroeg en hebben ons daarom bij koffie gehouden.

Niet al te vroeg zijn we uiteindelijk in Trondheim aangekomen. We hebben wat rondgekeken naar een camperplaats, maar die is er eigenlijk niet echt. We hadden kunnen gaan staan op het asfalt bij een soort sporthal, maar dat trok me niet zo erg. Er is een kleine camping vlak bij de veerboothaven naar Flakk, dus die ligt aan het water. Daar hebben we een aardig plaatsje aan het water gevonden.

Vrijdag 27 juli 2007
Trondheim verlaten zonder er een indruk van te hebben kan eigenlijk niet. Bovendien wil Aloys even internetten. Per toeval heb ik ontdekt waar de bibliotheek is, en daar is ook parkeerruimte. Daar gaan we heen, nadat we getelefoneerd hebben met het thuisfront. De bibliotheek biedt ook wifi, dus Aloys kan vanuit de camper internetten. Ik loop naar binnen en kijk daar even naar mijn post. Eén mailtje beantwoord ik direct, de rest kan wachten.
Terug bij de bus blijkt dat het moeder gelukt is om het programma Skype aan de praat te krijgen, dus spreken we haar vandaag tweemaal. Daarna ga ik vast lopend het centrum in, Aloys volgt later. Op een terras in de buurt van de Nidarosdomkirken hebben we wat gegeten.Maar de parkeertijd loopt af en we willen Trondheim vandaag achter ons laten. Dus we gaan verder.
Van Trondheim gaat het in de richting van Rondane. Hier willen we de Grimsdalen bekijken, Anja had ons erover verteld maar zij was er ook nog nooit geweest. Omdat we wat laat waren zijn we aan het begin van dit gebied blijven steken. We vonden een plekje vlak bij de Toerist-informatie van Folldal, waar al 2 Noorse campers stonden. In het hoekje kon onze er nog mooi naast staan. Het werd wat kil en regenachtig, en het wordt hier ook al weer donker (foto links). We zijn lekker binnen gaan zitten.

Zaterdag 28 juli 2007
Spulletjes opgeruimd, even rondgekeken en op weg door de Grimsdalen. Een van die Noorse speciale routes, door een landschappelijk bijzonder gebied. Een niet-geafalteerde tolweg, bij de ingang moet je je kenteken op een envelopje schrijven, en het geld erin doen.
Het doet wat denken aan de Peer-Gynt-wegen, zelfde soort begroeiing. Erg mooi, met onderweg veldcampings zoals ze dat hier noemen. Dat betekent veel mooie natuur en sobere voorzieningen, kampvuur meestal wel toegestaan. Moet je wel zelf voor hout zorgen, daarom heeft Aloys zijn bijltje geslepen. Ook heeft Aloys zijn nieuwe fototoestel meegenomen, waardoor we wel erg vaak moeten stoppen... Het duurt daardoor nogal even voordat we de Grimsdalen weer uit zijn. Onder de Grimsdalen bevinden zich de Haverdalen. Het schijnt dat Wietse en Anja daar twee dagen hebben gestaan. We ontmoeten ze weer in het zuiden, volgende week, dus dan horen we meer.

Doorgereden naar Otta, daar aangelegd bij een mede-Fonero (iemand die zijn draadloos internet belangeloos ter beschikking stelt van de gemeenschap). Dat werkte wel, maar een beetje langzaam. Later in het winkelcentrum een draadloos internetpunt gevonden met een veel hogere snelheid, en toen weer een deel van het fotoalbum er opgezet.
's Avonds hebben we een klein campinkje gevonden, vlak voor Lom. De barbeque aangestoken, we hadden nog wat zalm, varkensfilet en worstjes. Later wat kleine houtjes erop, een mini kampvuurtje. Het gaf wel vrij veel rook, maar ach, een kniesoor die daar op let.

Zondag 29 juli 2007
Zondag is een dag om uit te slapen vind ik, en dat lukte eigenlijk prima. Bovendien werd tijd voor wat huishoudelijke actie: een handwasje. Toen de schone spullen opgehangen waren en de tankjes met schoon water waren gevuld waren we klaar om de reis te vervolgen.
We gaan verder in de richting van Lom via de Gamle (= oude) Strynefjellswegen (foto onder). Deze route hebben we vorige keer twee keer gedaan omdat die zo mooi is. Dat was nu ook zo, maar wel somber weer en nogal fris. Na veel foto's zijn we uiteindelijk weer op de gewone weg.
Onderweg langs het fjord zijn meerdere campings, wij kiezen een kleine. We gaan naast de enige andere camper staan, en Aloys raakt met de buurtjes aan de praat. Na het eten hebben we met Dietrich (ingenieur in medische techniek) en Marion (gymnastieklerares aan een gymnasium) uit Thum een gezellige avond, en vertellen ze ons over hun leven vroeger in de DDR-tijd, en hoe het daar nu is. Het is al half één geweest wanneer we ons bed opzoeken.